Hüzün treni hazır…
Vagonları tek tek dizili…
Sayısı artan yolcular, ardı sırası belli değil…
Dökülmüş bir beton gibi…
İnsanlar suskun.
Raylar kaygan.
Tren boyasız.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta