Yorgun sokaklarında dolaştım bugün memleketin
Okudum, okudum bitiremedim
Onca üst baş içinde
Gülen bir yüz, musmutlu çehre
Başı dimdik bir beden göremedim
Gözlerde, yüzlerde ve ellerde coşku aradım bulamadım
İnce bir ağıt okudum kimi gözlerden
Bedeninden insan yorgunlukları akarken
Omuzuna yüklü dünya halleriyle
Her nefes, bir lokmaya mahkûm yaşar çıkmaz sokaklarda
Gülmeyi unutmuş portreler gezinir kaldırımlarda
Çoğul günahlardan acılar emzirirken zaman
Payına düşen ağrılarla
Dinmez sancılar akarken insan kafesine
Yarınları meçhule dönüşür kimi sevinçler
Ve o ağıt akan yüzlerden
Buluta asılı gözlerden
Maskeli yüzler geçer
Vicdanı, cüzdanına kilitli eller geçer
Sağır mı sağır yürekler geçer
Kuşlar, kediler, martılar...
Her tür can geçer de
Bir tek insan geçmez kavruk bedenli gözlerden
İnsan geçmez ağıt okunan yüzlerden
İnsan geçmez bu ağrılı sokaklardan
İnsan geçmez insandan...
Kayıt Tarihi : 1.12.2020 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!