Yorgun Şiir Şiiri - Ayşe Manav

Gönülden akan pınardır şiir
Harf harf, hece hece
Satıra damlar dize
Tanıdık bir tını gibi işler
Ruhun derinliğine

Her gönülde
Başka çiçek tomurcuk açar
Kâğıt ıslanır kalem ağlar
Mısralara tutsak yürekte
Can bedenden uzak kendine

Gözler, bir cümlede hapis kalır
Anılar, tellere konan kuş misali
Kalp göze kanatlanır
Gençlik kayıp, solgun şiirde

Bir yeldir eser başında
Seldir vurup durur kıyına
Tozdur uçup gider yaşantında
Yorgun bir şiirdir hayat

Karışır toprağımıza