Yorgun Şiir Şiiri - Tamay Önal Polat

Bu akut bir yorgunluk değil,
Bahar vurgunu salgınından nasipleniş hiç değil,
Ne bitmiş mevsimlerin mutsuzluğudur sebebi
Ne deli çağın akışkan kanındadır bekleyişimin kızıl rengi.
Homeros’a sorma
O, tül perdeler kadar yorgun olmayı zaten hiç bilmedi.
Ters esen rüzgarların sürüklediği
Şiir dizelerinin son harfinde
Ara beni sevgilim.
Mutsuzluk Yorgunluğumla
Ve de soluk soluğa kollarına geleyim.
Sızılı tüylerime okşayış olabilecek ellerin varsa
Esirgeme
Kronik egonu bir yana bırak
Çok değil
Sadece bir an için senden bunu istemekteyim.