Yorgun Sevda Şiiri - Hatice Arı

Bir bezgin güneşi arar sevdam,
Bıkıp usanmadan,
Hani kurşun sıksan,
Geçmez acıdan,
Bari haber salsan,
Kaçmaz sevdandan,
Seni bu denli acıtan...

Hoşça kal deme,
Kendimi bulamam
Senden uzaklarda,
Yakın durma,
Kendimi bilemem,
Sende kaybolunca...

Kendine iyi bak deme,
Bakamam, ardın sıra,
Demek, biraz bencilce,
Hani der ya Tanrı,
İncil’ de:
‘Ve insan, bir başına kaldı’
Bence yanıldı,
Benim içimde
Hep sevdan vardı;
Tanrılar kadar yüce,
Tanrılar kadar muhtaç,
Bir dem sıcağa,
Bir tutam güce...
Bitkinim,
Tut gözlerimden,
Al götür uzaklara,
Gönlünce,
Ama önce,
Koyma beni,
Buralarda,
Böyle susamış,
Tanrı kadar,
Sevgiye aç,
Kapılarını,
Sakın kapatma...