Yorgun gülüşleri vardı yüzünde
Çizgi çizgi okunurdu
Yarası yarasına yakın, okumasını bilene
Dokunaklı gelirdi yaşam hikayesi
Gönül gözüyle dinleyene
Aşk, farazi bir masal derdi
Çareyi dertte arayana
Dalıp giderdi bazen gözleri uzaklara
Kadim bir şehir sırra kadem basardı
Bu zamansız, acınası suskun hallere
Bense kaybolurdum yokluğuna
Beni bul çıkar karanlıktan aydınlığına
Sensiz yaprak kımıldamaz
Deniz dalgasız, su toprağa hasret
Toprak acınası bu başa yastık
Beni duy, anla aşka kırgınlığımı
Uzat ellerini
Orhan Karataşgüler 4
Kayıt Tarihi : 15.6.2025 23:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!