Yorgun Şaire Şiiri - Ertuğrul Bey

Lâl olmuş dillerin susturulamaz sesi
Kalbe vura vura benliğe ritm veren
Bazen düşündüren bazen üzen
Aklı yerinden söküp yerlere seren
Delirten bir sessizliktir yorgun şaire

Sessiz sedasız an gelir buz gibi eda'sız
Kırgın dökkün bir hayat dermansız
Gönüllere ses olur yorgun şaire
Hiç düşünmeden kalbini yorar
İnsanlığa adanmış ömrü binlerce zarar
Nasihati ruhtur,,işler kan'a azar azar
Gözlerden akan yaş olur yorgun şaire

Şiir şiir dökülür bir bir duyguları
kimse Bilemez nelerdir can yakan acıları
Ver demi verrr şairem şimdi şarkı söyleme zamanı
Yüreklere dokunmaktır aslolan amacı
Zaman mekan dinlemez yorgun şaire

Öyle yorgun öyle kırgınki geçmişe
Hüzünler sel gibi akar şiirlerde
Ardından kahkaha atıp tebessüm etsede
İçin için kan ağlar yorgun şaire
Ayakta durmak için dizlerini yorar da yorar
Bencil insan oğlu halden ne anlar
Çığlık ata dursada tüm şarkılar
Yere göğe seslenir yorgun şaire

Ne uykuyla barışık ne sağlıkla
Nazar desen hiç ayrılmaz sıklıkla
Dua dilinden düşmez kavgası hiç bitmez
Vurur vurur geçer yorgun şaire
Herkes insan ya insancıklar var birde
Çok şey beklenemez insanlardan
Han'den anlamazlar anlamaz
Göz yaşlarına bakmaz siler atar yorgun şaire

Şiir dediğin insanın özü.. İki kelam ile birleşir sözü.. Yok dünya malında yokki gözü
Gelir geçer ansızın esen rüzgardır yorgun şaire
Kelime kelime işleyip anlatıyorum
Anlayanlara teşekkür ediyorum
Şiirin ham maddesidir Edep
Cimriliğin lüzumu yok yok vermemek için hiçbir sebep .. Yollayın bir nebze edep..
Edep edep edebiyattan gelir yorgun şaire

Ne olursa olsun unutmayın
O anasının Nazlı çiçeği Nazlı kuzusudur
Mirastır emanetlerin emanetidir yeryüzüne
Dualarla yad edinen türküdür yorgun şaire