Yorgun Saçılır Ellerine Güneş

1.

vururum kendimi yollara
en çılgın içtenliklere adanan ritimle
kalabalıkta örselenmiş
kaç üsküdar geçti bahardan
nice baht
kaç kıvrım yüzü gördü

yalıtkan karınca
bir liret
ve yüzü koyun hayat
baş aşağı kopan ip ucunda
heyhat

demir tavında dövüldü
toprağa değdi saban
cemre düştü
ve kovana aktı bir nehir
zehir tadında şimdi sihir

2.

sokaklar bir arpa boyu
sokaklar kırılgan
boynuzsuz
ıslak saçlı
çıkmazları yokuş

yanarak geçilir
bir sarnıç kalbinde
uyur
kor kül alev zırh
neşesiz adımlar ucunda
yırtık
kine tutkun ve hudutsuz
oluk oluk
koca kentin yakasında
bitmez tükenmez
telaş dolu itiş kaçış
hız içinde saklı rüya
/gümüş kara parçası/
aylak yolun katmanı

3.

yorgun saçılır ellerine güneş
dökülür perçemlerin kaldırımlara
yalnız
kara parçası ve
kıldan ince boyunlar birikir
kuşku adında
alında damla damla hüzün
ayrı kalbur içinde bizans
ve senin düşlerin

4.

/hangi adreslerde/
mevsim cömert uyku bölüşür
dilekler bir parça çakılır
kaba yol neyler
yaya çıkılım
uygun adım yaya
sıcak mayıs aşkına