Yorgun Sabahlar Şiiri - Turgay Kurtuluş

Geceden kalma bir türküyle
Uyandı sokaklar,
Hâlâ aç çocukların düşleri
Bir lokma ekmek kadar yarım.

Kırgın ağaçlar eğilmiş rüzgâra,
Suskun evler, yorgun taşlar,
Bir de uzaklarda bir tren düdüğü,
Sanki geçmişi çağırır gibi.

Kaç yol biter yürümekle,
Kaç gün doğar beklemekle?
Bizimkisi umut işte,
Bir elin göğe uzanması kadar.

Ne bir kış sonsuza dek sürer,
Ne de bahar hep erken gelir,
Ama biliriz ki en soğuk gecede bile
Bir ışık düşer gözlerimize.

Turgay Kurtuluş