iznik
ne güzel bir yorgunluk ve saklanış
içine içine seninle geçmişin
en güzelinden bir güneşli sonbahar gününde
ruhlarımız
uçar göl üstünde deli çocuklar
öksüz ve yetimlerden daha yetim daha öksüz
sonra aramızda çırılçıplak vahşi yalnızlıklar
sular
geçmişin bitimsiz kargışlanmış sürecini
yaşatmak için dururlar öylece kendi suçları içinde
affedilmeyi umarak sonsuz maviliklerin ötesinde
iznik,sensiz ölmeden gömülmektir…
Adnan ŞerifoğluKayıt Tarihi : 25.11.2009 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumsuz:)
TÜM YORUMLAR (1)