Yorgun ruh Şiiri - Eda Savun

Uyandım
Tabi buna uyanmak denebilirse
Parmak uçlarımı sürüyerek kahve yaptım
İçmeden ayılamam, gelemem kendime
Ardından yaktım sigaramı
Duman cigerlerime nüfus ederken
Aklıma gelişinle kendime geldim adeta
Nasıl geçecek ti bu kırgınlık
Nasıl tamir edilecekti
Bu öfkem nasıl dizginlenecekti
Bir serçe yavrusu gibi savunmasız
Ve o kadar yorgun ruhum
Nasıl toparlayacaktı kendini
Düşüncelerimle boguşurken
Bir seyyar satıcının sesiyle irkildim
Dedim ki geçecek
Geçecek.