Yorgun mu Yuregin Şiiri - Gassan Satar

uzak yillardan mi geldin
yorgun mu ruhun
uzan yanibasima
gelisinle umutlandirdin sevinclerimi
birak hikayeler anlatayim sana
belki aralanir dudaklarin cocuk masumiyetinle
belki dudaklarindan bir nefeslik can calarim

biraz eskilerden bahsederim sana
biraz gelecekten
belki sicakligina dokunurum sakli
isinirim yalnizligimin pasini silerek

gel otur yanibasima
eski siirlerden bir kac misra okurum sana
belki beraber turku soyleriz
belki gulumsemelerine dokunurum
belki mavinden can katarim kendime

gel otur yanibasima
yildizlarin hikayesini anlatayim
isiga nasil vurgun olduklarini
nasil calmislar gunesten isigi
ask neler yaptirir insana anlatayim
belki eski zaman anilarin vurur canim bakislarina
isil isil bakarsin eskisi gibi
belki isigina bogulur bu ruhum
belki sevisiriz biraz da
odamiza emanet kalmis askin hatirina

gel otur yanibasima
dalganin yalnizligini anlatayim
kavusmasiz aski biraz da
belki durdururuz zamani bir anligina
bir anlik sessizlikte sonsuz sevisiriz
belki dokunurum tenine
cocuksu heyecanimizi caldigimiz gecmise inat
gulumseriz arsiz.. sevdali

gel otur yanibasima
biraz da ozlemleri konusalim
askin buyusunden nasil renklenir ozlem
ozlemimizden nasil buyuler yapardik
nasil da sevdalanirdi mahallemiz
nasil da kis kis gulerdik
sevdamizla sarhos insanlara

gel otur yanibasima
yorgun yuregini avuclarima birak
avuclarimda emanet hala sicakligin
hala avuclarimda bir yudum bakisin
yuregini sen olan sevdayla sarmalayayim
gel unutalim gecmisi
unutalim zamani
gel biraz da sevdayi sonsuz yasayalim