kaç mevsim tükettim sahra sıcaklığıyla gusl etmiş acılarla
serpildim yusuf'un buğday ambarından tane tane çölüne.
bulutlar aşırdım buz mavisi köpük kabarcığıyla.
yoruldum
direndim
neferce....
hüzün, göz şülemi çalıp karanlığa karışırken,
solgun gül dalına asılı yorgun kuş kalbimmiş.
tükendim
senelerce...
bir şafak vakti yüzüme okunurken hüküm,
meğer sevgi değil, ölümmüş
kalbimde taşıdığım yüküm.
Kayıt Tarihi : 24.10.2022 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vuslat saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!