Yorgun Kâlp Şiiri - Nev-i Tecessüs

Kâlbim “Yoruldum” diyor artık,
“Yorgunum, yordun beni” diyor.
“Bu emsalsiz aşk yordu beni.
Fırtınada savrulan bir ot parçasına benzetti,
Kendime bir türlü gelemedim.

Mahvetti beni.
Belki farkında değil ama
Sebebi olacak ölümümün.
Bir gün dayanamayıp acısına
Duracağım.

‘Bitti’ diyeceğim,
‘Her ne kadar hiçbir şeye başlamasak da
Bitti.
Ben bittim çünkü,
Bu kadarı bana yetti’

Ne kadar sevsem de seni,
Sen bilemedin değerimi.”

Ama sevgilim,
Ben sana hiç yorulmadım,
Hiç kırılmadım,
Hiç darılmadım.

Kâlbimin durmasına da,
Uğrunda ölmeye de razıyım.
Sadece
“Seni seviyorum” diyeceğin günü
Bekliyorum hep
Ben seni hep seveceğim, güzelim…