Bu kentin kaldırımları hasta insana döndü.
Kıvrılıp dönen yollar, bu yanmayan ışıklar,
Yorgun gezintilerde tüten ışığı söndü,
Ben umudu ararım, umutsuzluk kucaklar...
Ne zaman hatırlasam kaderime yanarım
Yemyeşil ufuklardan meyvemi arıyorken.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta