Yorgun kalbim..
paçası yırtık,duyguları üşümüş yüreğimin,
ucu körelmiş kalemimin
sayfalara düşen sessiz harfleri gibiyim..
nasıl anlatsam bilemiyorum,
uğraşsam da yetmez ki alfabelerim..
3 harfe küskün artık 26 harfim..
durgunluk değil ki bu sessizlik, kendimi iyi biliyorum..
öfkesine yemin eden fırtınanın habercisi de değilim..
tanıdığım kendime şimdi çoktan yabancı biriyim.
amacını kaybetmiş gizli bir labirentim....
ne sığ sularda ne derinlerdeyim..
kendimi dinlemeye çalıştığım bir yaban eldeyim..
istemem etrafımda gürültülü sesleri,
istemem rengarenk nefsime çizilen resimleri..
ne yarım kalan düşlerimi
ne de unuttuğum isimsiz hayallerimi..
dokunmayın uyanmasın üzgün yaralı kalbimi.,
belki iyileşir diye,
Yüreğimin içindekine karşı ebedi istirahate çektim.!
Çünkü ben Severken ölmeyi de bilenlerdenim..
07.09.2013
Vicdan ŞimşekKayıt Tarihi : 13.11.2013 13:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vicdan Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/13/yorgun-kalbim-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!