Yorgun kadinlar Şiiri - Düşünce Dünyası

Yorgun bir şehrin,ıslanmış duygularının mevsimindeyim.
Hüzün çökmüş sokakların, sessizliğe bürünmüşlüğünü soluyorum.
Üşüyen satırlarımın caddelerine, dökülen kelimelerimin yutkunamayışının demini yaşıyorum.
Sessizce…Bir hasret var başucumda,almış başını gidiyor.
Bir varım,bin eksiğim...
Şiirlerin içinden çıkıp gelen
kadınlar vardır.
Saçını dağıtsa mısra,
gülse kıta olur...
Bir şeylerden kaçar gibisin,soluk soluğa..
Ama hiçbir şey anlatmayacağına yemin etmiş gibi sakinsin.
Gitmek istediğin belli bir yer yok, ama kalmak istemediğinden eminsin.
Sadece biraz olsun herkesin ve herşeyin susmasını istemişsin.
Sadece kendini duyabilmek için..
İçimdeki her şey suskun.Kalbimin
ışıltılı müziği,anahtarı kaybolmuş bir müzik kutusu gibi şimdi...