Eflaklar sarmış dört yanımı anne
O mavi düşlerin içindeki küçük kız değilim artık
Saçılmış umutlarım,düşlerim tenha yerde
Gözlerimde kalmış çaresizliğin resmi
Rahneler açmış küçükken okşadığın tenimde
Tutupta üşütmek istemediğin o ellerimde
Anılar kalmış sadece nasırların içinde
Göç ettim sırdaşım bulduğum şehirden
Hangi diyara gitsem yabancı gelir
Ömrümün bahar döneminde
En sert kışlara rastlar oldum
Kabrimin tabutu oldu artık
Binbir hevesle doldurduğum çeyiz sandığım
Turnalar da uğramıyor artık anne
Hayallerimin intihar kıyısındayım
Ürkekçe bir sessizlik içindeyim
İçim isimsiz bir kabristan
Reva görsem kendimi bir yaşama
Bir piçe gelebilsem sana
Koklasam keşke seni,hayattan esirgercesine
Kayıt Tarihi : 13.12.2023 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorgun bir kadın için yazılmış
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!