Tırmandığın zirveden düşen yorgun izlerde,
Dinlenen rüzgardı sanki,haykıran umutların.
Gönlünde sararmış,sonbahar gölgelerinde.
Yaşlı gözlerini seyreder,ağlarken şarkıların.
Gül gibi yoldun her günü,kopardın dalından.
Uykusuz gözlerinde sallanır,şimdi rüyaların.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Hayatın her ayak izinde ne yorgunluklar yotur ki... O yorguluklara rağmen yinede yaşama sımsıkı sarılır insanoğlu... Tebrikler... Güzel bir şiir... Sevgilerle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta