Tırmandığın zirveden düşen yorgun izlerde,
Dinlenen rüzgardı sanki,haykıran umutların.
Gönlünde sararmış,sonbahar gölgelerinde.
Yaşlı gözlerini seyreder,ağlarken şarkıların.
Gül gibi yoldun her günü,kopardın dalından.
Uykusuz gözlerinde sallanır,şimdi rüyaların.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Hayatın her ayak izinde ne yorgunluklar yotur ki... O yorguluklara rağmen yinede yaşama sımsıkı sarılır insanoğlu... Tebrikler... Güzel bir şiir... Sevgilerle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta