Yorgun gönüllerin çaybahçesi gibiyim,
Bir bardak demli çay,buz gibi bir su çağlayanlardan dökülen.
Gül kokularına karışmış yasemenler,
İğde çiçekleri buram buram huzur veriyor.
Karanfiller raksederken akasyalar eğilmiş,
Çam kokuları gönülleri dolduruyor.
Uzak bazkırlrdan papatya kokuları
Erguvan masi gözlerini hatırlatıyor.
Kasımpatları son dansını yaparken,
Çaybahçesinin sakinleri birer birer gidiyor.
Kayıt Tarihi : 19.1.2012 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!