Yorgun Gönül Gazeli Şiiri - Vedat Şahin

Yıllandı savaşlarım, yüreğim yorgun düştü
Çığlık atmak aleme, bozgunlar bana düştü

Ufuklarım tarandı, her yeni şafaklarda
Ve bir kahpe kurşunu, geldi de cana düştü

Hep arkamdan yürüyen, kadim yoldaşım gölgem
Bir ileri, bir geri; sonra da yana düştü

Her eylemde dilimden, düşmeyen o ezgiler
Hantal koro kervanla, harabe hana düştü

Hüzün aynalarında, kırılan umutlarım
Önce derin boşluğa, ardından zana düştü

Şimal rüzgârlarına, hep zamansız yürüdüm
Yıldırım ocağıma, feryadım Van’a düştü

Muson yağmurlarında, yıkandı sokaklarım
Damlalar enkâzıma, gözyaşım kana düştü

Kara kışla kolkola, vardığım ülkelerde
Siyah inci Bilâl’in, sadası çana düştü

Uykularım süzüldü, doğu mazgallarında
Fersiz kalan güneşim, yalancı tana düştü

Varmak idi muradım, bir gün çiçek ülkeme
Yazım kara yazılmış, yollarım sana düştü

14.08.2004 Esting