Yorgun gönül Şiiri - Yusuf Şeker

Yorgun Gönül

Gece,bir başka giyer siyahı.
Ruh yorgun gönül,ten yorgun.
Yıldızlar, sönük bekler sabahı.
Ay yorgun gönül, tan yorgun.

Gökyüzünü, bir hüzün almış.
Yeri gam,barkı keder mi?sarmış.
Yeryüzü sessiz, tanda ağlamış.
Bulut yorgun gönül,göz yorgun.

Açmayan gülü, bağda saralı.
Konmuyor bülbül, dallar yaralı.
Bu dert, bu gam,sende oldu olalı.
Yıl yorgun gönül, gün yorgun.

Sin'den bağı seyret yar, doya, doya.
Al kırmızıyı gönül, siyaha boya.
Ak düşmüş saça, bağlasan oya.
Ser yorgun gönül,ten yorgun.

Yusuf şeker