Yorgun Gönlüm Şiiri - Zeynep Musaoğlu

Kimsenin bilmediği bir hikayede,
Sevgi cümlelerinin geçtiği satırlarda,
seni yaşamak isterim.
Seni senleyken bile özlemek, beni sende yaşamak isterim.

Ey, yorgun gönlümün naz kapısı!
İzin ver kimsenin bilmediği
gönül sarayımın bahçesinde,
Kelebeklerin bile kıskandığı,
O ışıltılı gözlerinde kaybolayım.
Sende ben olayım,
Kimsenin bilmediği hikayede.

Yağmur yağarken buğulanan camdan,
gözlerim süzülüyor sokağa.
Çukura biriken yağmur misali,
Döksem Dilime dolanan sözlerimi,
Rüzgar getirse, Sel getirse sana.

Kimsenin bilmediği bu hikayede,
Al ömrüm sana emanet.
ister al yüreğine, ister kaldır at.
ömrüm sana emanet.

Ey, Yorgun gönlümün naz kapısı!
Artık gör beni, duy beni artık.
Kimsenin bilmediği bir hikayede
Yalnız seni ,seni yaşamak isterim.
Yalnız seni... yanlız seni....