Yorgun Gönlüm
Yorgun gönlüm yılların yükünden,
Bir yük de sen vurup yorma be dost.
Çabam yeşertmek onu kökünden,
Ahiret suali sorma be dost.
Ömür üç gündü gönül tüketti,
Yoktan bir sürü dertler nüksetti.
Dertsiz başımı divane etti,
Sen bari kafanı yorma be dost.
Kahır çekti kula kul olandan,
Çok da tiksindi yalan dolandan,
Rüşvetten yağmadan ve talandan,
Bir bomba şu gönlüm kurma be dost.
Huzur arıyor şimdi ahir de,
Her bir şey gül gülistan zahirde,
Gönül tek sermaye şu fakirde,
Üstünde çok fazla durma be dost.
İyi doğru ve güzeldi emel,
Akıl terazi imandı temel,
Bakiye göç var yakın muhtemel,
Şifa yok ki deva sunma be dost.
Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 2018
Kayıt Tarihi : 6.2.2018 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!