Yorgun Gemi Şiiri - Dilek Değerli

Açıldı içeriye pencere
siyah bir kuğuydu gece,

gözlerindeki suskunluğu
susturdu hüzün yorgunu,
düşe yazan örümcek
ağını bozdu.

Ağlıyordu kayıp zamanlar
pencerenin dışında.

Gözlerinin içine çekip geceyi
açıldı gemi kelebek denizine,
kanayan köklerini kesen kaktüs gibi
döktü cinnetini ormanın üstüne.

Ayrı ayrı gidiyordu
hayatın ipleri sudan yolda
ıslandıkça içine kıvrılan
bir gölgeydi soğuk yara.

Zamanın çivili dilinde
gemi artık yalnızca durmak
durup dalgayı yormak,
kayadan yontulmuş
bir şiir olmak istiyor.

Dilek Değerli,
Yorgun Ruhlar Korosu, 2012, Hayal Yay.