Yığılmıştı kollarıma yorgun geçmiş, Cennet kokuyordu vurgun saçları, Gül gözlerine belli yel değmiş, Zemzem gibi buruktu gözyaşları…
Yığılmıştı kollarıma yorgun geçmiş, Mühürlüydü dudakları bir sır gibi Canından can gitmişti belki ama
Bir serçe telaşındaydı ürkek elleri…
Yığılmıştı kollarıma yorgun geçmiş, Sarmıştı dört yanını derin ızdırap, Yüreğinde taşıdığı kırık bir kalem, Bakışları serin, bitmez bin kitap…
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta