& Yorgun Erzurum & Şiiri - Ömer Temel

Uzun olur Erzurum’da geceler,
Dalar gider zaman gözler yorulur,
Gökler fecre kadar arzı heceler,
Dalar gider zaman izler yorulur.

Palandöken acep kaf dağımıdır,
Mevla’ya uzanan saf dağımıdır,
Emrah’ın göğsünde of dağımıdır,
Dalar gider zaman sazlar yorulur.

Karlar yağar boz ovanın başına,
Sazak vurur toprağına taşına,
Kimse bakmaz Erzurum’un kışına,
Dalar gider zaman yazlar yorulur.

Baharda kudurur bostanı bağı,
Al yeşil boyanır bayırı dağı,
Tez geçer tazenin ergenlik çağı,
Dalar gider zaman kızlar yorulur.

Saçaklarda sular mızrak kesilir,
Kirpikler büzülür gözler kasılır,
Duman bile donar gökten asılır,
Dalar gider zaman buzlar yorulur.

Gün erken yorulur eveti batar,
Ahali soğuktan ahırda yatar,
Çalağan çırnağı kana can atar,
Dalar gider zaman bazlar yorulur.

Esbaplar derede kilde aklanır,
Kıt kanaat ile azlar çoklanır,
Köy yerinde çiğ et şorda saklanır,
Dalar gider zaman tuzlar yorulur.

Met edeni boldur yananı yoktur,
Candan dostu azdır cananı çoktur,
Erzurum’un karnı yalana toktur,
Dalar gider zaman yozlar yorulur.

Ozanoğlu sever sıdk ile seni,
Dadaş bar oynarken titrer bedeni,
Bağrından atsanda Erzurum beni,
Dalar gider zaman nazlar yorulur.

10.01.2009