Yorgun Düştüm, Daha Yolun Baş'iken

Gönül bahçemde soldu gonca güller
Hazan vurdu, döküldü taze dallar
Yıllar geçti, çoğaldı kırık teller
Yorgun düştüm, daha yolun baş'iken

Sevda peşinde koştum durmadan
Her vuslatın sonu oldu bir matem
Yaradan'a döndüm, buldum merhem
Pişman oldum, gaflet ile sarhoş iken

Yalan dünya bağında gurbet çileli
Hasret badesiyle gönlüm yaralı
Bir selam yolladım rüzgâr misali
Ulaşır mı, dağlar kara kış iken

İtibarım gitti bir anda heyhat
Dostlar uzak durdu, düşmanlar şad
Gördüm ki hayatım olmuş berbat
Tanınmaz olmuşum, ben hala ben iken

Karacaoğlan pirim, başım tacım
Onun gibi söz söylemek muradım
Her mısrada aşkı, derdi aradım
Gönlüm bir köz olmuş, sözüm ah iken

Oğuzhan'ım der ki, dinle sözümü
Felek çarkı döndü, yıktı özümü
Bir gün toprak örter iki gözümü
Kim bilecek, ben burada var iken