Yorgun Düştüm Şiiri - Vehbiye Yersel

Yorgun düştüm düşünceden bütün gün,
Yatağımda döndüm,kalbim yine üzgün.
Uyuyamadım bir türlü, gece ne uzun.
Bitmedi gece,olmadı sabah,doğmadı gün,

Gecenin sessizliğinde,ölümü düşündüm,
Ürperdim,yalnızlığıma,ağladım,durdum.
Hatıralarla avuttum kendimi, sustum.
Huzuru,Allaha zikretmekte,buldum.

Gecem gündüzüm bir, kalmadı huzurum,
Bu dünyadan gitmeğe, her an hazırım.
Affet beni rabbim çoktur kusurum,
Merhametine sığındım,ben aciz kulum.
09-11.1994