Yorgun Düştüm Şiiri - Yusuf Önder Bahçeci

Şimdi bakma seni seviyorum dediğime,
Ben o zaman taşı koymalıydım gediğine,
Şimdi tenhada görsem seni tanıyamam,
Bu sevdadan, yorgun düştüm ayılamam.

Telafisi mümkün olmayan yanlış yaptım,
Aslında, seviyormuşsun, ben ahmaktım,
Masum, masum giderken, sana baktım,
Bu sevdadan, yorgun düştüm ayılamam.

Ben ne bileyim, senin de beni sevdiğini,
Zannettim ki seni sevmiyorum, dediğini,
Unutamıyorum, giydiğin o mavili eteğini,
Bu sevdadan, yorgun düştüm ayılamam.

Şimdi bekleyeceğim yorgun gözlerimle,
Bir tenhada görsem seni seviyorum be,
Ah yeniden Dünya'ya gelsem bilirim de,
Bu sevdadan, yorgun düştüm ayılamam.