Yorgun Düşler Düşmekten

Dünya yorgun değil dönmekten
Yâda her gün doğan güneş
Işığını evrene yaymaktan
Ve hiçbir köle
Esaret zinciriyle bağlanmaktan

Dizbağlarım çözük
Adım atmaya mecal yok
Yorgunum yorulmaktan
Her yeni güne bitap uyanmaktan

Güneşler doğursam da
Vurgun yemiş gece sabahlarına
Tutukluluğum bitmez
Sürer mahşere dek kara zindanlarda

Müptela yürek feryatlarda
Kızıl gecelerde
Damarımda enjekte eroin
Ömrüme ziyan
Aklıma zarar
Suret mutlulukta yokluğun resmi
Yorgun, düşler düşmekten
Ve
Vefa darağacında ahir zamandan beklemekte

Ümit gemisine bir çakmak
Taşı riyakâr gözlerin
Kundakçısı oldum bak
Yaşam köklerimin
Aleni acım denizimde şimdi çırılçıplak
Son nokta
Nerede / Ne zaman konacak

Yok artık
Varlığı hükümlü kılanlar
Kavanoz dibinde soluklar
Aşkın sonsuzluğu aşikar da
Âşıklar ölümsüz değil
Maşuksa dirilten hiç değil

Elmastan ışık pınarları süzmesi
Yayılır içime içime
Ey..! Ölüm
Hazırlan sefer var
Suretten asıla dönüş var