Yorgun Dönüş Şiiri - Gülden Işık

böyle boynu bükük
bırakmamalıydın beni.
böyle ayrılmamalıydım
seni beklediğim bu istasyondan.
şu alaycı dilleri
gözetleyen kıskanç gözleri
unutturmalıydın artık bana.
avuttuğum umutlarımı
artık yalanlarımdan
kurtarmalıydın.
salmamalıydın bir başına gönlümü
efkar dağlarına.
beni anlamalıydın.
işte yine
ellerimi yana düşürdün
yürüyorum...
yürüyorum... halim ne olacak?
ben değil
ömrüm yoruldu bu geri dönüşlerden
bir dahaki sese
ayaklarım ya koştu,ya koşacak.

sensizliğimi bir tek
yalnızlığım paylaşıyor
bu sen olacakken.
gelirdiyordum
mutlaka gelir..
geleceksin diye,
yakasına yapışıyordum gecelerin
kırıp döküyordum neşesizliğimi
başım dik duruyordu
suskunlaştırmıyordum çaresizliğimi.
ama gelmedin...
şimdi herşey yine benimle
haykırıyor...
gülüşlerim yere dökülmüş
ağlıyor...ağlıyor...ağlıyor.

1973-Zonguldak