Yorgun Denizci Şiiri - Nuh Üstün

Ben bu eski gemide
Her rolde oldum
Tayfa da oldum
Kaptan da oldum
Yeri geldi koştum
Yeri geldi durdum
Ama hep yolda oldum
Sanki göçmen bir kuştum
Her gün ayrı diyara uçtum
Kimse bilmez kaç kere
Dalgalanıp, duruldum
Ne duraklarda durdum
Ne yollarda yoruldum
Kimine sırdaş oldum
Kimine haldaş oldum
Herkesin ateşinde
Ayrı ayrı kavruldum
Kaç cephede savaştım
Kaç yerden yaralandım
Dua beklediklerimden
Ne beddualar aldım
İşte ben böyle sessizce
Parça parça kayboldum
Yeter artık uslandım
Bırakın oturayım bir yere
Ayaklarım bin diyarın
Bin seferin yorgunu
Alın asın bir köşeye
Şu yıllanmış montumu
Silmeyin kirini tozunu
Kıymetlidir taşı kumu
Ben o uzun yollarda
Kaybettim huzurumu
Bir resme başlamıştım
Bırakın yarım kalsın
Birkaç yara almıştım
Bırakın biraz kanasın
Gerek yok tedaviye
Bırakın herkes beni
Sapasağlam sansın
Bindirin bir gemiye
Ağır ağır yol alsın
Giderken radyoda
Sezen şarkısı çalsın
Bırakın yaralarım da
Denizlerde kapansın