Yorgun Deniz Mavisi Şiiri - Ümit Seyhan

Yorgun Deniz Mavisi

Yorgun denizlerin mavisi gibiyim
Kurşun mu eritmişler ufuklarımda?
Bir hüzün,
Ay ışığı işlemeli
Kefenliyor kurşuni renkli düşleri

Avazım çıktığı kadar varım
Avazım çıktığı kadar uzakta
Aç martılar diken diken
Birer hançer olmuş saplı bağrında

Yorgun denizlerin mavisi gibiyim
Yırtılan gömleğinde dalga sesleri
Tut diyorlar tut nefesini
Tam öpüyorken Islak topuklarından
Sütunları yıkık şehr-i İrem'i

Göz kenarlarımda yar sızıntısı
Kuzeyden esen rüzgarda
Küflü yosunların aşk fısıltısı
Kadehleri dağıtır her dem gökyüzü
Sarhoşken düşer ya yıldızlar
Nasibinde şarabın en zifirisi

Yorgun deniz mavisiyim
Sermişken ayaklarına
Tüm güzelliğim, bereketimle
Yazılmış yazılmamış sevaplarımı
Kattı bedenime
Kara vicdanında ki
Gün görmemiş günahlarını

Aşk dokunmaktır,
Aşk okunmaktır
Aşk yok olmaktır deselerde
Aşk benim ellerimde
Aşk benim gözlerimde
Aşk benim yüreğimde
Yorgun bir mavinin
Kaybolan ışıltısı

Ümit Seyhan