Yorgun Değilim Şiiri - Nezaket Toraman

Yorgun değilim bu sevgiden
Ben hayatı seninle ölçtüm.
Hep ölçülerim uzun geldi.
Ben sevgiyi su yüzünde yürüttüm
Batmasın diye dualar ettim.
Yıllar var ki bir dehliz gibi gizliydi..
Ben onu bulup çıkardım..çok zor olmuştu
Ben hayatı senle yaşadım..
bu sevgiyi yaşatmak için çok çabaladım
her şeyi yüreğimin derinliğin de gizledim
Yeşili bir yaprakta açan bir çiçekte,
Ömürsüz bir kelebekte.
Bir baharlık olmasın diye dualar ettim..
Suyunun birleştiği yeri anlatmıştın,
Hatta gidip göstermiştin..
sanki biz birleşecekmişiz gibi.
Ben sendeki o sevgini sezdim çok zor olmamıştı..
Şimdi ne arıyorum bilemiyorum.
Ben sevginin yanlışını bulmaya çalışıyorum
Yanlış benimdim galiba..
Öyle seviyorum ki toz konduramıyorum
Kırılmasın o duyarlı yüreğin diye hep korkuyorum..
Sevgi arsızıyım, ben duygu arsızıyım.
Sevmekten yorulmadan yaşıyorum..
Yalnız bir gerçek var ki!
Ne demirden ne tunçtan nede taştanım,
İnsanım yavaş,yavaş eriyor tükeniyorum.
Tükensem de aman sende diyemem..
Boş veremem,Sen benim bir tanemsin
Bak bir şey geldi aklıma.
(Yaratmak Allah’a mahsus dur bilirdim) ,
Beni kile çevirdin sabrın ve umursamazlığınla
İstediğin gibi yarattın ustaca şekillendirdin,
Var olan ruhuma, sabrıma sabır ek kattın..
Bana seni sevmesini,Canımsın demesini öğrettin
Zincirlerle bağladın.. gülmek yakışıyor sana.
İsterim ki hep gül..
Bu sevgi için Alkışlan malısın sen,
Pişman değilim sevdim diye. canımsın
Yorgun değilim bu sevgiden asla!