Yorgun Bir Su Damlası Gözlerin

Yüreğim cömert bir sahaf
Hırçın zamana şiir geçirmek için
Gece gündüz nakışlar yaşamı
Gönlüm hovarda bir ateş
Sevdanın en harlı ateşini
Asırlardır toprağa dikmeyi diler
Gül bunun için dalda üşür
Bunun için bülbül gülüne kavuşmak için
Günleri iğne deliğinden sabırla geçirir.

Yorgun bir su damlası gözlerin
Biçare anların yalım ateşleri gönlümde
Usumda sızıyla demlenen günlerim
Ömrümün hicaz sevinçleri heybemde
Ruhumun zirvelerinde çağlar sular
Delirmiş köpüklere tutunur şiirlerim.

O rüzgârla dans eden yaşamın koylarında
Gövdeme tutunan anların özrünü bana sorma
Yaşam çentiklerine yeni bir halka daha ekleyip
İnkârcı kelimeler sunar bize bazen hayat
Yüreğimin sahilinde yalın ayak yürür kimi aşk
Sığınır ömrümün düşlerle çevrili labirentine
Alır götürür aşkın ayak izlerini derin sulara
Kayıp bir kemanın tellerinde ruhumu arar.

Oysa her nida kendini çağıran yanık bir sestir
Tutunur içsel sızılarla ömrümüzün terkisine
Biz iç çığlığımızla yoksul günlerin çemberini çevirir
Fersiz gözlerimizin kırıklarını denizlere serperiz
Kaybolan bir aşkın fısıltısıdır gözlerimizdeki ifade
Sahte gülücükler ekeriz sevdanın kırılgan bahçelerine
Ve çağları delip geçmek isteriz yasaklı gönüllerimizle.

Düşlerimizin imitasyon odasında faili meçhul yangınlar
Ben kımıltısız bir gökyüzü altında aşkı bekliyorum
Ölgün ışıklar biriktirdim nicedir iltica ceplerimde
İlençli masalların yurdundan neden dönmüyorsun!
Sürgit acıların duvarında resmin, sen gülmüyorsun
Kıyımlarla örselenen bedenim dokunuşlarına muhtaç
Sensizliğin çağlarını aşıp sana geldim, bana ruhunu aç.