Yorgun Bir Nefestir Salıverdiğim

savaşmak yormazdı inan

yorgun düşüşüm kahırlanmaktır

boşu boşuna

ne anlamsız bir bakışla

dağları pörsüttüm

ne karanlığa tükürdüm

ne de sarmaş dolaş

bedenimi yalayan rüzgara

su içirdim

hava ve ateş değilsem

su ve toprağım muhakkak

bir de ufuksuz bir sabaha

güneşi kucağımda

taşıyamayacağım muhakkak

MEHMET kızılay / 2000'li yıllardan biri(hangisi olduğu önemli değil!)