Ben, yalnızlığımın terli apış arasında saklanan, umudu kendi dudaklarında hiç bulundurmamış bir çocuktum senden önce
Sen, yorgun gövdemin o ufacık katmanında oyun oynayan bir kız, benim ruh salıncağımda ne zamandır aşkla sallanıyorsun söyle
Biz, gölgemizin kırık uzantılarından hep bir sevda ıslığı çıkarmadık mı, yalnızlığın elem çadırlarında birlikte ağlamadık mı sevgiyle
Seninle ben, bir yamaçta el ele, yürek yüreğe, rüzgârın kalibresinden geçerek uzaklara, sevdanın ılıman iklimlerine doludizgin gitmedik mi el göz göze.
Eylül sarısı saçlarının yangın mavisine üşüşen bir düş sağanağıydı. Islak dudaklarından damlayan sevdayı avuçlarında biriktirirdi. Saçlarının kokusunu değişmezdim özleme, o kırık yüreğimin bordasına sinmiş öfkeli bir denizin tuzuydu. İçimdeki coşkuların düzüne koşarak inerdik, birlikte yaşanacak bir ömrün iklimlerinde nehirlerime gelen asi bir maral’dı. Uzak düşünüşlerin kıyılarında vuruldu yeni bir aşka. O kokusunu yüreğimden silemediğim, yangınlarıyla asırlardır kavrulduğum bir güneşin yanık tenli kadınıydı.
Tamamını Oku
Etkileyici güzel bir çalışma. Duygular kabarmış adeta. Kutlarım yüreğinizi. Selam ve sevgilerimle.
Her masal kendi manasını taşır karnında. Yaşamla olgunlaşmayan hiçbir meyvenin tadı kendi kabuğunun dışına taşamaz. Yaşamın derin fırınlarında piştikçe biz, içimizdeki rota olur hayatla restleşmemiz. Sırlarla dolu bir denizin tam orta yerinde, çürüklerle dolu bir bedenin okşanası yerlerinde ve ruhumuzun fırtına iklimlerinde bir düşünüş sahnesidir hayat. Hepimizin öyküsünde bir değil, onlarca kahramanın oluşu kadar...
Keşke diyeceğim Şair'im, keşke çocukluğumuzda olduğunca mutlu sonla bitseydi her yaşam masalı...
Bu da hayatın cilvesi olmalı tecrübe ve sabır adına...
Sevgi yüklü saygılarımla derlediğim şakayıklar engin yüreğinize.
+10
cok cok güzel bir siirdi.yüreginize saglik .tebrikler
yürek kalem sesiniz daim olsun saygı sevgiyle tebrikler üstadım tam puan antolojimde
Konusu anlamlı ve etkileyici dizelerinizi kutlarım, kaleminiz var olsun. Selam ve sayglar...
ant.10
Eylül sarısı saçlarının yangın mavisine üşüşen bir düş sağanağıydı. Islak dudaklarından damlayan sevdayı avuçlarında biriktirirdi. Saçlarının kokusunu değişmezdim özleme, o kırık yüreğimin bordasına sinmiş öfkeli bir denizin tuzuydu.
..
YORGUN EYLÜLlerden kalma şiirler kurtaramadı vuslatı; onca özleme rağmen ağladı masal...
sevgili dostum müsade istemden çıktı aldım affola
yüreğinize sağlık...
muhabbetle...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta