Hep sordunuz neden hiç yüzün gülmez
Körmüdür gözlerin bakarda görmez
Hiç kimse kimsenin derdini bilmez
Yaramda yaralar kanıyor benim
Ölümü arzular yorgun bedenim
Doğrudur bir kere gülmedi yüzüm
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta