Hey yorgun yüreğim yıllar nasılda su gibi akıp geçti sen fark etmeden
Gönül isterdi zaman olsa ömür yetse yeniden sevsen aşık olsan ama çok geç
Sana çok acı gelebilir ama gerçek bu ateş olsan su olsan gece ya da gündüz olsan ne fark eder ki
Dönüp dolaşacağın yer benim yanımdır yine çünkü sen bu yaşlanmış bedene aitsin
Senin yerin benim yanımdır aciz yüreğim
Evet yüreğim belki dünya haindi kader zalim davrandı bize ama bitti artık ömür bitti
Acıyı hissedecek beden kalmadı ruh kalmadı duygu kalmadı be yüreğim
O yüzden sende dön bu yoldan yeter her seher vakti beni terk edip kaybolma
Benimde mecalim kalmadı artık her ser vakti serap görüp peşinden koşmaya
Yıllar geçti ömür bitti gün batımıdır artık bu yorgun ömrümün
Sen bunu anlamasan da yüreğim bu yorgun bedenim anlıyor artık
O yüzden değil midir zaten içinde kor alevlerle o sonu beklediği…
Faruk Fahrettin Özcanan
Kayıt Tarihi : 4.1.2020 18:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğini taşıyamayan bedenler üzerine...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!