Gecenin bir karanlığın da kalemimi aldim elime.
Unutulanlardan olmak istemedim.
Üşüyorum çünkü bedenim ıssız diyarlarda yorgun.
Koşmak İstiyorum bazen sonsuz yüreğime.
Dokunsalar ağlayacak kahrolacak bedenim.
Hayat sessizliği öğretti bana bazen ise susmayı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta