Üşüyor yüreğim sevgiye muhtaç
Gözlerim ağlamaktan yorgun
Yüreğim sersefil aşka muhtaç
Çerçevemde kırık camlar
Dokundukça ellerimi parçalar
Yorgun bakışlı hep yüreği
Yaralı dolanır hep sevdalılar
Hasret duvarları git gide yükselir
Bedenim sağ ama ruhum ölüyor
Ürkek bir serçe gibi yüreğim
Uçmak istercesine kanat çırpıyor
Havalandıkça korkuyla yere çakılıyor
Yorgun bakışlarım yönünü bulamıyor
İçimdeki fırtınalar da kaybolup durdum
Ne yorgun bakışlarım yönünü buldu
Ne de dermansız yüreğim aşkına kavuştu…
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta