Yorgun ayaklarla yürünüyordu bu yollar
Akıldan geçen bin parçaydı
Haklıydık hepimiz kendimizce
Bir o kadar da kırılgan gönüllüydük
İhaneti unutmaz, tuzla buz gibi olurdu
Bu buz olmaların erimesi
Yakan acıtan bir döngüden geçerdi hep
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta