Yolunu kaybetmiş bir avcıyım dağda,
Çıkamam düzlüğe yorgun düşmüşüm…
Kızartılmaya hazır bir balığım ağda,
Yemleri görünce oltaya üşüşmüşüm…
Ağarmaz tan yeri dağlarım hep duman,
Karanlık bastırdıkça daha da bastırıyor…
Dönemem pâdişah verse de fermân,
Aklım ağzımı gönlümü susturuyor…
Açıldım uçsuz bucaksız denizlere,
Boğulup sonsuzluğa gitmek isterim…
Birden bakınca solmuş benizlere,
Mâzimi hatırlar içmek isterim…
17 Temmuz 2002, Burhaniye
Mehmet BicikKayıt Tarihi : 24.7.2005 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!