Yorgun Argın Şiiri - Meyus Derler

Yorgun argın yürüyorum
Hayattan bıkmaya dahi takatim kalmamış.
Göz kapaklarım her defasında
Son kez açılıyormuşçasına bir gayretle
Ağır ağır kalkıyor.
Açılsa çok mu iyi
Arkasında yorgun argın göz bebekleri
Nereye bakacağını şaşırmış
Nereden sakınmalı kendini?

İnse göz kapakları ebediyen,
Önüne dikilse perde misali,
Çok mu iyi.
Karanlığın içinde bin bir silüet,
Gerçekleşmeyecek hayaller,
Paslanmaya yüz tutmuş fikirler.
Zihnimde dipdiri duran sevgililerim.

Açsam bir türlü, kapasam bin bir türlü.
İyisi mi ben gitmeliyim.