Yorgun Akşamlar Şiiri - Umare Tokak

Ben seni sessizliğin çöktüğü yorgun akşamlarda sevdim
Hani martıların vapurla döndüğü vakit
Uzanıp dizine bir akşam gün batımında
Bıraktım kendimi hayaller e kadıköy rıhtımında

Uzak diyarlara akıp gideyim herşeyi unutup
Yeter ki seninle olayım her an göklerde buluşup
Bak yine bir gün batımında yanına geldim
Ben seni sessizliğin çöktüğü yorgun akşamlarda sevdim

Ruhum bedenimden sıyrılıp ruhunla buluşsun
İnleyen gönlüme aşk şarabını sunsun
Yine akşam çöktü, sensizlik çöktü, kaderim sen, yalnızlık derdim
Ben seni sensizliğin çöktüğü yorgun akşamlarda sevdim

Uzanıp musalla taşına ruhumu dinliyorum istanbul akşamlarında
Karacaahmet bir başka oluyor sessizliğin çöktüğü bu zamanlarda
Toprağa girse bedenim, ruhum firak edip sana gelsin
Ben seni sesizliğin çöktüğü bu güzel şehirde sevdim

Uzansam senle bir ömür sürecek hayallere
Beraber veda etsek hep senelere, ışık saçsan gecelere
Hani hiç ayrılmasan diyorum, bak yine sevdiğim ben geldim
Ben seni sessizliğin çöktüğü yorgun akşamlarda sevdim