Yorgun Akşam. Şiiri - Alptekin Kılıç

Yine yoksun bu akşam,
yine yorgun bir akşam
seni görmeyen gözlerim yorgun,
seni bekler bu akşam.
gelmeyişinemi yansın,karanlık,
kalışınamı bu akşam.

solgun düşlerimin,kırılmış,
aynaların yüzünde resmin,
terlemiş camların buğusunda hayalin
kayboluşların ertesiydi düşüncelerim,
yine yoksun yine hiç,im bu akşam..

kalbim kasım,ı yaşıyor şimdilerin,
bir ağac.ın yaprağını dökmesi gibihüzünlerim
sırnaşık bir sarmaşık gibi sarıyor geceyi,
umutsuzluk dolu seni özlemelerin,
bir ışığın yansıması beni yansıtan,
gölgelerin.

uzanıp tutacak bir dal olsaydın,
tutup bedenimi ellerimi sarsaydın,
kal desem,gitmesen yanımda dursaydın,
bir kelimen yeterdi seviyormuyum diye,
sorsaydın.

benim sana olan platonik bir sevdam,
belki bundandır bu kadar yanmam,
bilsende karşılık vermezdin sanmam,
bundan susar dilim hiç bir şey anlatamam.

bu kadar yakınken o kadar uzak olmak,
sana bakmak ama dokunamamak,
sesinle,gülüşünle.nefesinle avunmak,
o kadar zorki senden uzak yaşamak.