Yorgun Şiiri - Ayhan Çakır

Kor bir alev dağlıyor yüreğimi,
Dağılası düşüncelerle kavrulduğum zaman.
Kaburgalarım demirden hücre,
Kalbim sanki yaşamaya mahkum,
Gözyaşları isyan..Hislerim mi?
Zaman oldu, acımasız gardiyan...
Boğazında düğümleniyor, birşeyleri düşlediğim zaman.
Çelik gibi soğuk,
Nefrete karşı sıkı bir bilek..
Söylermisin! Abartı değil de ne bu!
Yaşananlardan sonra kalırmı insanda böyle bir yürek!
Korkuya esir düştük çoğu zaman,
Hayatı düşüp gördük....
Nasıl yorulduğumu bilemezsiniz..anlatmam bile boş..
Gök mavi çöktü sanki, biz altında gömüldük..