Yorgun Şiiri - Mehmet Önder 2

Sular yorgun, santralin çarkını çevirmekten.
Para yorgun, faizin oyuncağı olmaktan.
Asfalt, ışıklar, bariyerler yorgun,
Kurallara uymamaktan.

İnsanlar yorgun, nefsin peşinden koşmaktan.
Makamlar yorgun, hakkını vermemekten.
Gece yorgun, günahı perdelemekten.
Vücutlar yorgun, estetik ve dövmeden.

Ağaçlar yorgun, kirlenen havadan.
Toprak yorgun, günahkâr bedenlerden.
Kardeşlik yorgun, ihanet sinsilesinden.
Çocuklar yorgun bağımlılıktan.

İşçiler yorgun, emir almaktan.
Kalem yorgun, doğruyu yazamamaktan.
Ayaklar yorgun, saçma sapan yolları yürümekten.
Yüzler yoğun taşıdığı maskelerden…