Yorgun Şiiri - Ferhat Bekir Oyman

Soğuk soğuk değiyor rüzgar terlemiş tenine
İçini ferahlatıyor içtiğin bir yudum soğuk su
Yorgunlugunu anlıyorsun oturup dinlendiğin sandalyede
Umudu bekliyor gözlerin çiçeğe hasret çöllerde

Gözlerin uyumamış yorgun yorgun bakıyor etrafa
Bazen serap bazen gerçek görüyor olabildiğince
Kalkıp tam yürümek isterken dinlenmek iyi geliyor
Ve kalıyorsun oturdugun yerde alışmak istediğin yerde

Otur gönlümün çöller üstünde kurulmuş asma bahcesinde
Kopar dalından aşkta açmış baharında büyümüş meyveleri
Kapat gözlerinide yorgunluguna derman olsun yüreğim
Sıkıca tutsun bırakmasın ellerimi ellerin..